Bakit nga ba?

Bakit ang buhay walang restart button, replay, rewind o fast forward? Para maitama natin ang mga kamalian sa nakaraan, para makita ang kasalukuyan...naitanong ninyo na ba ito sa mga sarili ninyo? Naisip niniyo ba man lang ba ito? Kung oo, ibig sabihin lang niyan may mga bagay sa inyong nakaraan na pinagsisisihan ninyo, nais ninyo itong balikan para maitama o maiba. Isinulat ko ito dahil naisip ko ang tungkol diyan nang mabasa ko ang Volume 2 ng Soul to Seoul (manga). Mayroon doong isang character na nagngangalang Kai, tumanggap siya ng pera para ipampyansa sa kanyang kaibigan at para mabayaran niya ang perang pinautang sa kanya, mayroon siyang kailangang patayin at sa dulo ng istorya niyon, sinabi ni Kai na hindi na niya kailangan ng restart button. Ibig sabihin hindi niya pinagsisisihan na mayroon siyang pinatay na tao. Bigla kong naisip, bakit nga ba walang restart button ang buhay nating mga tao? May mga bagay akong pinagsisisihan sa aking nakaraan, at karamihan dito ay tungkol sa pag-aaral. Kayo, ganito rin ba ang takbo ng isip ninyo? Naisip ninyo na ba ang bagay na ito? Kung hindi, ibig sabihin lang niyan ay wala kang anumang bagay na pinagsisisihan sa iyong nakaraan, sa iyong buhay.