Umiiyak sa Dilim

Minsan, basta nalang tayo nagsasalita, hindi na natin iniintindi yung mga taong pinagsasalitaan natin. Hindi na natin inaalala kung anong mararamdaman nila, kung masasaktan ba sila. Minsan, hindi na natin alam nagiging manhid na pala tayo. Oo. Totoo yan dahil naging suspek at biktima narin ako niyan. Pagnagagalit ako dati, napapagsalitaan ko ang mga kaklase ko, sabi ko pa nga "wala akong pakialam sa kanila, ano ngayon kung magalit sila sakin? Kasalanan naman nila kung bakit ako nagalit sa kanila." ganiyan ako, minsan suspak pero madalas, biktima. Madalas nasasaktan, madalas nakangiti nagtatago ng tunay na saloobin. Madalas walang nakakahalata dahil mga piling tao lang ang totoong nakakakilala sa akin at ang mga hindi nakakahalata, totoo, hindi nila ako ganoon kakilala. Sa likod ng mga matatamis na ngiti, natatago ang isang babaeng nasa dilim, nag-iisa't walang kasama walng nakakarinig sa malakas niyang hagulgol, walang may alam na siya'y umiiyak sa dilim.